Thursday, June 16, 2011

CERPEN #cinta bukan hanya kata-kata

Ini hari pertama aku masuk ke tingkatan enam. kembali ke sekolah yang aku tak pernah nak bayangkan masuk semula ke sekolah nie, SEKOLAH LAMA AKU!!!
"Eh, bella. balik sini semula ke?" aku pandang sepi sahaja soalan itu. aku tahulah aku ini sudah 5 tahun kat sini, kalau iya pun tak suka janganlah nak cakap macam tu. macam nak bagi pelempang pun ada. nasib aku kat sekolah.


macam biasalah, minggu pertama orientasi. mula-mula tu, cikgu cakap minggu pertama belajar baru next week dia barulah orientasi. memang kami kena tipu bulat-bulatlah. cilaka betul aku nak percaya loyar buruk cikgu-cikgu semua. "macam biasalah kan, minggu orientasi, saya nak awak semua kenalkan diri masing-masing" kata cikgu kaunseling kami. inilah waktu yang paling aku benci sekali. bila sampai waktu sesi perkenalan. malaslah nak cakap kat depan. lepas budak-budak lain dah blablabla, tiba lah pula giliran aku.


"nama saya hysabella casandra. lahir 2 februari 1993. hobi main sms je dengan online. tu jelah. thanks." dengan sopannya aku perkenalkan diri. ehh, macam budak skema pula. ketawa besar.
"alaa, takkan itu je kot. status tak nak bagitau ke? kami kat sini nak tau." satu suara menyampuk lantas apabila aku mula mengambil langkah untuk duduk ke tempat aku semula. memang jahanam betul jantan nie.
"ohh, saya nie bujang masih, belum kahwin pun." aku terus berlalu pergi.


*  *  *  *  *

hari nie, hari last kami sekolah. sabtunya, dah nak cuti dah. aku terpaksa hadir ke sekolah bila pra-u kena arah bertugas masa hari guru. ini salah satunya yang aku benci. lupa nak bagitau, aku dah dua minggu sekolah. aku dapat kelas seni. boleh tahanlah juga. aku tak nak mengadu banyak sangat. aku yakin, aku pasti dapat melukis juga biarpun aku tak ada basic lukisan pun.


masa kat orientasi hari tu, aku ada usha satu budak lelaki nie. ok, sebelum tu, aku nak bagitau yang aku nie memang single. aku baru je broke-up dengan bf aku yang memang macam cilaka tu. tak habis-habis nak mengongkong hidup aku. rimaslah, aku pun nak kebebasan juga macam dia.


balik pada budak yang aku usha tu, memang kiut jo. putih, tapi tak tinggilah. yang bikin aku dok siok nak tengok dia nie sebab dia selalu je pakai baju colour biru. hah, tu pasal mata aku tak lekang nak tengok dia. tapi tak kurang lebih gak lelaki comel kat kelas aku tu. cuuunn beb.


"kau bila nak pindah pergi UITM kesayangan kau tu? tanya aku sengaja nak kacau dia. kawan aku pun dok mengangguk je. nak mengiyakan jelah tu pertanyaan aku. maksudnya, dia pun nak tau sama.
"minggu depan lepas buka sekolah."
"lama lagi eh. kalau aku jadi kau, aku tak nak dah pergi sekolah tau." sambil aku tersengih busuk.
"tu kaulah bukan aku. kau memang. pemalas." kami diam sebentar. aku sibuk melayan kawan-kawan aku.
"kau kelas bistari kan? bagilah nombor kau. boleh juga aku contact-contact nanti kalau aku dah pindah." aku pun capai je handphone yang dia berikan pada aku. dengan pantas, aku menaip nombor telefon ku. tiada apa juga aku nak kisahkan. aku kan single juga. ketawa sinis. kawan aku pun letak nombor dia juga. sebagai penutup dia minta nombor aku kot. aku pun tak tahu sangat.


*  *  *  *

1 new text message;9.45pm
hii, mind i have some of your time?

seriously, aku terkejut bila terima mesej tu. dari ADAM SAMUEL. alaa, budak jambu yang aku cerita tulah. yang comel loteh sekelas dengan aku tu. memandangkan aku tak ada apa-apa kerja, aku pun layan jelah dia. kami bermeseg beberapa hari juga, baru dia cakap dia suka aku. hell, bila masa pula dia usha aku sampai boleh cakap kami ada chemistlah apalah. mula-mula mesej tu, dia ada juga cakap dia suka aku. tapi taklah ambil peduli sangat. kami kenal pun tak, dia boleh nak suka aku. logik tak tu?


budak adam nie baik. bila aku tengok dia, mesti aku teringat adik sepupu aku yang baik, rajin. muka diorang nak dekat sama je. sebab tu mungkin aku nie ada sikit macam tertarik dengan dia.


"kak, kau mesej dengan siapa tu? kau dah balik ke dengan si jiji?" adik aku mengajukan soalan sambil membaringkan badan kecilnya itu disebelahku. aku pun tak tahu kenapa dia je yang kecil dalam keluarga ku.
"taklah, manada aku balik dengan dia tu, aku masih singlelah, aku mesej dengan kawan kelas aku."
"kawan kelas? siapa?" dia cuba menjenguk ke paparan telefon ku. aku biarkan sahaja.
"adam samuel" aku tersenyum.
"islamlah?"
"taklah, lain agama."
"eh, tapi nama macam islam." muak kebinggungan macam muka aku mula-mula tahu dia bukan seagama denganku.
"dah mak bapak dia suka nama tu, nak buat apa lagikan."


sungguh ku akui, aku mula suka de3ngan dia. cuma ada sesuatu menghalang aku. iya, rasa kecewa yang masih bersarang dalam benakku. aku masih rasa takut, masih rasa kurang percaya.

"saya tak bolehlah wak. saya rasa susah. kita dahlah lain agama. saya tak naklah awak terpaksa tukar agama pula kalau nak kahwin dengan saya." aku cuba berterus terang. rasa suka aku tolak tepi.
"saya tak sangka yang awak fikir sejauh itu sekali." ada bunyi hambar disitu bercampur terkejut.
"kenapa? awak bersama dengan wanita hanya untuk break je ke?"
"taklah begitu, cuma kalau ada jodoh, adalah" adam cuba menegaskan kata-katanya.
"jodoh takkan ada tanpa usaha, itu awak harus tahu."
"kita boleh usahakan semula"
"saya dah tak tahu wak. biar saya fikirkan semula."






BERSAMBUNG....

3 comments:

  1. ayuuuuu ! mana sambungannyaaaaaa ~ ?

    ReplyDelete
  2. hahha. aku lupa sudah smbung nie erita. nanti aku smbung.

    ReplyDelete
  3. yeah . hehehe . thx :D btw saia suka baca :D

    ReplyDelete